Myanmar, the golden land

De tijd blijft vliegen en ik heb er alweer bijna 3 weken opzitten sinds het laatste verslag. Dus jullie krijgen weer de vertrouwde lengte voor de kiezen.

Een nieuw land waar ik nog niet veel vanaf wist maar een korte introductie zal jullie hopelijk een beetje een beeld geven.
- Het toerisme hier op gang is aan het komend en met name sinds dit jaar is toegenomen. Het is totaal niet te vergelijken met het (massa)toerisme in andere delen van Z-O Azië (gelukkig).
- Hierdoor is het aanbod aan hotelkamers geregeld lager als de vraag en ze kunnen dus soms belachelijke prijzen vragen (vanaf $20/25 voor een kamer met gedeelde badkamer).
- De kamers incl. toilet en douche hier het minst netjes/meest smerig zijn van mijn reis tot nu toe.
- Je geregeld de enige Westerling bent op straat of in de bus en dat er dan soms ook een foto van je gemaakt wordt.
- Ze erg van goud houden. Beelden van goud worden geregeld bedekt met extra bladgoud door locals.
- Het ‘openbaar discrimineren’ hier heel gewoon is. Vrouwen mogen op bepaalde plekken in een tempel niet komen, toeristen moeten toegang betalen waar locals dit niet hoeven en toeristen betalen in 95% van de gevallen meer (25-75%) voor eten en transport als locals.
- Het betaalmiddel Kyat (€1=K1100) is maar er ook veel in dollars ($1=K850) betaald kan worden. Oude/verkleurde dollarbiljetten niet worden geaccepteerd, laat staan beschreven of gescheurde biljetten. De staat van Kyats daarentegen is geregeld belabberd.
- Wifi bijna nergens te krijgen is en de gemiddelde internetsnelheid zo laag is dat je de hoop bijna wilt opgeven.
- Alleen simkaarten van Myanmar werken dus je telefonisch afgesloten bent van de buitenwereld als je daar bent.

Zo 2 t/m Ma 3 december: Yangon
’s Middags ben ik na een korte vlucht aangekomen in Yangon dat in een andere tijdzone ligt (nu maar 5,5 ipv 6 tijdsverschil). Na een korte zoektocht had ik een hotel gevonden dat voor locale maatstaven goedkoop en enigszins proper te noemen was maar niet in de buurt komt van andere Aziatische landen. ’s Avonds op tijd naar bed gegaan in de hoop zo snel mogelijk op te knappen. De dag erna ging het ok maar niet super. Heb wat rondgelopen om toch iets van de stad te zien maar heb ’s middags toch maar een bezoek gebracht aan de dokter wat een hele speurtocht was. Probleem lag duidelijk aan de maag, waarschijnlijk een geïrriteerde maag nav een bacterie. ’s Avonds weer op tijd naar bed gegaan omdat ik in de ochtend om 07u alweer een bus had naar Kinpun. Ben in totaal maar een Westerling of 20 tegengekomen vanaf het vliegveld tot dit moment. Wat een verandering en tegelijk een verademing.

Di 4 t/m Wo 5 december: Kinpun/Golden Rock
In de ochtend voelde ik me al iets beter maar er zijn leukere dingen te bedenken als een busrit van 6u. Aangekomen in Kinpun heb ik het weer rustig aangedaan omdat ik de dag erna naar de Golden Rock wilde lopen/klimmen waar deze plek om bekend is. In de ochtend voelde ik me voor het eerst sinds een lange tijd weer gezond en energiek. Ben om 07u begonnen aan de ±12km lange beklimming omhoog die ik in iets minder als 4u had afgelegd. Het was niet gemakkelijk maar met twee kleine rustmomenten van 10 minuten mag ik niet ontevreden zijn. Het is ook mogelijk om per truck de berg op te komen en omdat net vandaag het 7 jarig bestaan van deze mogelijkheid werd gevierd was het ietsje drukker als normaal. Ik was zelf pas de 27e buitenlandse bezoeker van de dag. Alle buitenlanders moeten zich registreren en betalen in tegenstelling tot de locals. ’s Middags heb ik om 2u alweer de bus naar Bago dat bekend is om een aantal mooie tempels. Het ging nu om een ritje van 3u maar na 15 minuten had er al een jongetje overgegeven in het gangpad. En de bussen hier worden in het gangpad gevuld totdat er niemand meer bijkan als het moet. Schoonmaken is niet gebeurd maar ze hebben er na 45 minuten toch maar een matje overheen gelegd.

Do 6 december: Bago
Ik voelde me nog beter als gisteren. Heb een motorbike + chauffeur geritseld die me naar de belangrijkste plekken heeft gebracht in een paar uurtjes. Een van de highlights was de grootste liggende Budha van Azië. Tegen het einde van de middag ging ik weer de bus in voor een nachtbus naar Kalaw (wat in de bergen ligt op 1300m) waar ik in de zeer vroege ochtend zou moeten aankomen.

Vr 7 t/m Zo 9 december: Kalaw/trekking
Het was inderdaad in de vroege ochtend toen we aankwamen namelijk 3u. Ik had al vernomen dat het hier goed koud kon worden in de nacht maar het was toch wel een flinke omschakeling om na 2 maanden geconfronteerd te worden met maar 5 graden boven nul. Ik ging samen met een andere jongen (Rinaldo uit Zwitersland) op zoek naar een hotel om een kamer te delen. Uiteindelijk een hele basic kamer gevonden die niet echt geïsoleerd was. In de ochtend zag ik dat het binnen in de kamer maar 10 graden was, dus dan heb je een idee hoe dat aanvoelde. Vlak na het ontbijt besloten om binnen een half uur te vertrekken voor een 3 daagse trekking van 55/60km naar Inle Lake wat ikzelf ook al op het programma had staan. De groep bestond buiten ons twee uit 2 Fransen (Nico en Jessica) en 1 Italiaan (Paolo) en een vrouwelijke gids. Uiteindelijk bleek het een geweldige trek te zijn met een afwisselende omgeving. Temperaturen wisselend tussen 5 graden in de nacht en 30 overdag. Een overnachting in een village zonder ramen en een overnachting in een klooster dat ook niet heel warm was. De trekking eindige zondagmiddag met een boottocht over Inle Lake (een bekend meer) waar ik samen met Rinaldo en Paolo een kamer gezocht heb. ’s Avonds wel met de 2 Fransen afgesproken om samen te eten. Ik zal uiteindelijk met velen nog een langere tijd reizen.

Ma 10 t/m Di 11 december: Inle Lake
Maandag samen met mijn 2 kamergenoten een boot gehuurd en Inle Lake verkend. Nog lang niet zo toeristisch als de rest van Azië maar helaas begint het hier al te komen. Onderweg ben ik bij toeval ook nog Thomas tegengekomen op een brug. Dit was de Fransen jongen waarmee ik in Vietnam een paar dagen samen heb gereisd maar toen nog vergezeld door 2 vriendinnen van hem. Om maar even aan te geven hoe klein het backpackerswereldje kan zijn. Uiteindelijk de dag afgesloten met de zonsondergang waarbij we geïmproviseerd hebben om onze fles bier te koelen. Vond het geen slecht plan dat nog geslaagd was ook. De dag erna heeft Paolo ons verlaten omdat hij naar het zuiden afreisde en de rest van de groep naar het noorden ging. Wij hebben met de rest nog een fiets gehuurd en een wijnveld en lokaal dorpje bezocht voordat ik samen met Rinaldo rond 5u zou vertrekken richting de bus (Frankijk had een andere bus een uur later geboekt). Uiteindelijk vertrokken we met een dik uur vertraging.

Wo 12 t/m Vr 14 december: Mandalay
Na een paar uurtjes halve slaap in de bus kwamen we om half 4 in de ochtend aan in Mandalay en om 5u lagen we in ons bed. Om 8u hadden we de wekker alweer gezet om de omgeving buiten Mandalay te verkennen per motorbike en gids. We hebben Anarapura, Inwa en Saigain bezocht. Sommige plekken waren wel de moeite waard maar uiteindelijk toch niet zo indrukwekkend als gehoopt. Met een oplichterij met de gehuurde horsecar in Inwa als hoogtepunt. Achteraf bleek dat hij ons maar naar 3 tempels wilde brengen terwijl er ruim 15 te bezichtigen zijn. Maar met een biertje en een zonsondergang bij de langste Taekwood bridge ter wereld (1,2km) hebben we het maar gecompenseerd. ’s Avonds met Nico en Jessica afgesproken om samen te eten.
Midden in de nacht vertrok Rinaldo naar een andere plek voor 2 dagen ten noordoosten van Mandalay. De donderdag ben ik ’s ochtends naar Mingun geweest met de boot dat ook niet zo heel speciaal bleek te zijn. Binnen 3u zat ik alweer op de boot terug nadat ik alles gezien had en ook nog had gelunched. De rest van de dag wat rondgelopen in het centrum en op aanraden van mensen die ik ontmoet had een trishaw (fiets met zijspan) gehuurd voor de verder weg gelegen tempels. Geëindigd met een zonsondergang op Mandalay Hill dat helaas iets mistig was maar waar ik Jessica en Nico weer tegenkwam. De dag erna een fiets gehuurd in de ochtend om de nog ontbrekende tempels te bezichtigen en om 12 richting de bus vertrokken waar ik om 13u vertrok naar Bagan.

Do 15 t/m Ma 17 december: Bagan
Bagan is bekend om zijn vele tempels (4.000 in totaal) en strijd met Angkor Wat om de ‘titel’ van mooiste tempels van Azië. Waar ik Angkor de tempels individueel over het algemeen iets spectaculairder zijn maakt Bagan dit meer dan goed door het totaalbeeld. De foto’s zullen voor zich spreken. Donderdagochtend heb ik een fiets gehuurd om al een flink stukje te verkennen. Uiteindelijk kwam in de middag weer Nico en Jessica tegen waarmee ik eigenlijk ’s avonds had afgesproken omdat zij middag in de nacht zouden arriveren en ik al de avond ervoor. We zouden elkaar treffen bij de zonsondergang op een bepaalde locatie. Onderweg hiernaartoe kwam ik een kwartier voor de zonsondergang tot de conclusie dat ik een platte band had. De optie was erheen lopen en misschien te laat komen en vervolgens in het donker terug te moeten lopen en een langere afstand of rechtstreeks terug te lopen. Ik heb voor het laatste gekozen en uiteindelijk was ik hier blij mee aangezien het een uur duurde. Ik schat het op een km of 6. Het had beter kunnen beginnen maar we houden het maar op pure pech.
Vrijdag samen met de 2 Fransozen de zonsopgang bekeken wat werkelijk geweldig was. Het beste uitzicht dat ik ooit heb aanschouwd! We waren maar met ons drieën op die plek wat het nog beter maakte. De hele dag weer tempels verkend en deze keer wel de zonsondergang meegemaakt. Helaas was deze iets massaler maar gelukkig nog geen Ankor taferelen. ’s Avonds bij terugkomst bij ons hotel bij toeval weer Rinaldo tegen het lijf gelopen waar we samen mee gegeten en gedronken hebben.
De dag erna hebben we met ons vieren samen op een andere plek de zonsopgang bekeken die ook helemaal niet verkeerd te noemen was. Alleen jammer dat ik erna weer een lekke band had en terug ben gegaan naar het verhuurbedrijf. Gelukkig had Jessica hetzelfde probleem. Voor poging 2 van de dag hebben we een ander (laatste) deel van de tempels bezocht. Slechts 17km verwijderd van mijn basecamp werd ik bij de allerlaatste tempel beloond met weer een ‘platte’ maar nu met beiden banden. Met wat noodlucht zijn we naar een dorp in de buurt gefietst voor de lunch om vervolgens weer bij te pompen om naar een ander dorp te fietsen om wat winkels te bekijken. Helaas moest ik een lange laatste weg afleggen waar geen pomp te bekennen was dus heb ik een km of 6 op de velgen gereden. De verhuurder vond dat er niks mis was met de kwaliteit van zijn fietsen maar ik dacht er toch anders over met 3 fietsen op 3 dagen tijd. Tijdens mijn mislukte poging voor compensatie werd ik alleen nog geconfronteerd met een motorbike ongeluk 4m voor mijn neus waarbij iemand een paar seconden levenloos bleef liggen. Hij mocht blij zijn dat hij een helm op had anders was die niet meer wakker geworden. Vlak erna hebben we weer afscheid genomen van Rinaldo en zijn we met ons drieën naar de officiële hoofdstad Nay Pyi Taw afgereisd. Niet omdat hier zoveel te zien is maar om de ‘spookstad’ zelf te ervaren.

Di 18 december: Nay Pyi Taw
Om half 4 aangekomen op het busstation mochten we gelukkig in de bus blijven slapen tot we om 8u wakker werden. We hadden een tuk-tuk driver gevonden die ons wilde rondbrengen naar wat plekken. Deze stad is sinds 2005 aangewezen door de regering als nieuwe hoofdstad omdat deze tussen de 2 grootste steden van het land Mandalay en Yangon (de vorige hoofdstad) in ligt. We hadden verhalen gehoord maar wilde het met onze eigen ogen aanschouwen. Wegen met 4 tot 6 rijbanen in 1 richting die bijna leeg waren, maar er nog steeds nieuwe rijbanen werden aangelegd. Ontelbaar veel mensen die zich bezighielden met groenvoorziening en een hotelzone waar de hotels naast elkaar gebouwd zijn of nog in aanleg zijn. Dit alles in een ‘stad’ met 1 miljoen inwoners maar bijna niemand op de weg. De hoogtepunten waren de twee rotondes met ieder maar liefst 64 rijbanen!! (4 richtingen met 2*8 rijbanen). En de reconstructie van de Shwedagon Pagoda ( de Uppasanti Pagoda) die in Yangon ligt. De originele is een 98m hoge tempel die bestaat uit 53 ton bladgoud en meer dan 5000 diamanten. Hij is nu hier nagebouwd omdat … ze het een waardige nieuwe hoofdstad wilde maken. Na een paar uur hebben we om 3u deze vreemde en bizarre stad weer verlaten voor de eindbestemming Yangon.

Wo 19 december: Yangon
In de avond aangekomen in Yangon moest ik nog een klein dingetje doen voor de dag erna. Namelijk een ticket boeken. Door geen/problemen met internet was het eerder niet gelukt. De internetcafe’s waren al dicht maar was aardig gaan vragen bij een wat duurder hotel of ik tegen betaling gebruik mocht maken van hun wifi. Aangezien dat niet mocht heb ik de wificode maar onthouden die ergens stond opgeschreven en heb ik buiten op straat maar geboekt. Woensdagochtend nog snel de echte Shwedagon Pagoda bezocht en vervolgens door naar het vliegveld richting Bangkok.

Ik heb inmiddels alweer een (stap)nachtje Bangkok erop zitten en een nachtbusrit en ferry oversteek naar Koh Tao. Een eiland aan de zuid-oostkust van Thailand waar ik tot de 28e zal verblijven. I’m ready for the Islands! Hope they are also ready for me :)